Муъоз ибн Анас ал-Жуҳаний розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: «Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Ким бомдод намозини ўқиб бўлганидан кейин намоз ўқиган жойида то чошгоҳ намозини ўқигунча ўтирса, фақат яхшиликдан бошқани гапирмаган бўлса, унинг хатолари агар денгиз кўпигидан кўп бўлса ҳам мағфират қилинади», дедилар» . (Ҳадисни Абу Довуд ва Термизий ривоят қилган)

Юқоридаги ҳадиснинг Термизий ривоят қилган лафзида: «Ким бомдодни жамоат билан ўқиса, сўнгра қуёш чиққунча Аллоҳни зикр қилиб ўтирса, кейин икки ракъат намоз ўқиса, унинг учун ҳаж ва умранинг ажридек бўлур. Тўлиқ, тўлиқ, тўлиқ», дейилган.

Ишроқ «қуёш чиқиши» деган маънони билдириб, қуёш тўлиқ чиқиб бўлганидан кейин ўқилгани учун бу намоз «ишроқ» ёки «шуруқ» намози дейилади. Бу намозни ўқишга Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам шунчаки тарғиб қилмасдан, доимий ихлос билан ўқиб юрувчига ҳаж ва умра қилганлик савобининг берилиши ҳақида хабар ҳам бермоқдалар. Киши агар бомдод намозини жамоат билан ўқиса, кейин қуёш чиққунича Аллоҳнинг зикрида бардавом бўлса, қуёш чиқиши билан ишроқ намозини ҳам ўқиса, юқоридаги фазлга эга бўлар экан. Бомдод намози вақти кирганидан кейин токи қуёш чиққунича нафл намозлар ўқилмаслигини эсга олсак, демак ишроқ намози куннинг энг аввалги вақтида ўқиладиган биринчи намоз эканлиги маълум бўлади. Ишроқ намозини ўқишда маълум бир суралар шарт қилинмаган.