Витр намозининг  уч ракат вожиби

(Ҳар куни, хуфтон намозидан кейин ўқилади)

Namozda niyat qilish

Намознинг бошланиши   Эслатма


«Холис Аллоҳ учун Витр намозининг уч ракат вожибини ўқишни ният қилдим»  шаклида ният қилинади.

Такбири таҳрима


Қўллар кафтини қибла томонга қаратилган ҳолда, бармоқларни эркин ҳолда қўйиб, уларни букмай бош бармоқни қулоқнинг юмшоғи баландлигида кўтариб, «Аллоҳу акбар»  дейилади.
Шу вақтдан намоз бошланган ҳисобланади.

Namozda niyatni til bilan aytish
Namozda niyat qilish

Қиёмда туриш


Қўллар қовуштирилади. Ўнг қўл кафти чап қўл кафтининг устига қўйилиб, ўнг қўлдаги бош бармоқ ва жимжилоқ билан чап қўл ошиғи ушланган ҳолда турилади. Қўллар киндик остида тутиб турилади. Нигоҳни сажда қилинадиган жойга қаратилади.

Сано ўқилади


Субҳанакаллоҳумма ва биҳамдика, ва табарокасмука, ва таала жаддука ва лаа илааҳа ғойрук.

«Аллоҳим! Сени поклаб ҳамдинг билан ёд этаман. Сенинг номинг табаррукдир, кибриёинг улуғдир, Сендан ўзга илоҳ йўқдир»

سُبْحَانَكَ اللَّهُمَّ وَبِحَمْدِكَ، وَتَبَارَكَ اسْمُكَ، وَتَعَالَى جَدُّكَ، وَلَا إِلَهَ غَيْرُك

Namozda qiyomda turish holati
Namozda qiyomda turish holati

Таъавуз айтилади.
Басмала билан биргаликда Фотиҳа сураси ўқилади.

Фотиҳа сураси


Алҳамдулиллаҳи роббил ъааламийн (2) Ар-роҳмаанир роҳийм (3) Маалики явмиддийн (4) Иййаака наъбуду ва иййаака настаъийн (5) Иҳдинас-сиротол мустақийм (6) Сиротол-лазийна анъамта ъалайҳим ғойрил мағдзууби ъалайҳим валаззоллийн (7)

1. Меҳрибон ва раҳмли Аллоҳ номи билан бошлайман. 2. Барча мақтов, шукрлар оламларнинг тарбиячиси Аллоҳга бўлсин. 3. У Роҳман ва Роҳийм... 4. У қиёмат кунининг подшоҳи, эгаси. 5. Фақат сенгагина ибодат қиламиз ва фақат сендангина ёрдам сўраймиз. 6. Бизни тўғри йўлга бошлагин. 7. Ўзинг неъмат берганларнинг йўлига (бошлагин), ғазабга дучор бўлганларнинг йўлига эмас, адашганларникига ҳам эмас.

بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ (1) الْحَمْدُ للّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ (2) الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ (3) مَالِكِ يَوْمِ الدِّينِ (4) إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَإِيَّاكَ نَسْتَعِينُ (5) اهدِنَا الصِّرَاطَ المُستَقِيمَ (6) (صِرَاطَ الَّذِينَ أَنعَمتَ عَلَيهِمْ غَيرِ المَغضُوبِ عَلَيهِمْ وَلاَ الضَّالِّينَ (7

Кафирун сураси   Эслатма


Қул йаа айюҳал кафирун (1) Лаа ъабуду маа таъбудун (2) Ва лаа антум ъабидуна маа ъабуд (3) Ва лаа ана ъабидум маа ъабаттум (4) Ва лаа антум ъабидуна маа ъабуд (5) Лакум дийнукум ва лийа дийн. (6)

1. Айт: «Эй, кофирлар... (2) Сиз ибодат қилган нарсаларга ибодат қилмасман. (3) Ва сизлар ҳам мен ибодат қиладиган нарсага ибодат қилувчимассиз. (4) Ва мен сиз ибодат қилган нарсага ибодат қилувчимасман. (5) Ва сиз ҳам мен ибодат қиладиган нарсага ибодат қилувчимассиз. (6) Сизга ўз динингиз, менга ўз диним.»

قُلْ يَا أَيُّهَا الْكَافِرُونَ (1) لَا أَعْبُدُ مَا تَعْبُدُونَ (2) وَلَا أَنتُمْ عَابِدُونَ مَا أَعْبُدُ (3) وَلَا أَنَا عَابِدٌ مَّا عَبَدتُّمْ (4) وَلَا أَنتُمْ عَابِدُونَ مَا أَعْبُدُ (5) لَكُمْ دِينُكُمْ وَلِيَ دِينِ (6)

Namozda qiyomda turish holati
Namozda ruku holati

Рукуъ


«Аллоҳу акбар» дея туриб энгашилади. Иккала қўллар билан тизза ушланади. Бунда қўл ва оёқлар букланмаган бўлади. Намозхон орқа гарданини ҳам текис тутиши керак. Бошнинг баландлиги меъёрда ушланади. Оёқ устиларига назар солиб турилади.  Рукуъда турган ҳолда уч марта «Субҳана роббийал-ъазийм» дейилади.

Қовма


Рукуъдан қайтиб турилади. Бунда қадни тиклаётган вақтда «Самиъаллоҳу лиман ҳамидаҳ» дейилади. Қовмада турилганда қўллар боғланмасдан, ён томонда тутилади. Шундай туриб «Роббанаа, лакал-ҳамд» дейилади.

Namozda qovma holati

Сажда


«Аллоҳу акбар» дея туриб саждага борилади. Бунда дастлаб тиззалар, сўнг қўллар, кейин бурун ва пешона ерга қўйилади. Сажда вақтида қўл тирсаклари ерга ҳам, биқинга ҳам текказилмайди. Оёқ бармоқларининг учи қибла томонга қаратиб букилади. Саждада турган ҳолда уч марта Субҳана Роббийал-аъло дейилади.


«Аллоҳу акбар»  деб айта туриб саждадан бош кўтарилади. Чап оёқ ёнбошлатилиб, устига ўтирилади. Бу вақтда ўнг оёқ кифти тик тутиб турилади, ўнг оёқ бармоқлари букилиб, учлари қиблага қаратилади. Икки қўл кафтлари сонларнинг устига қўйилади. Бармоқлар учлари тизза баробарида тутилади. Назарни кўкракга қаратилади.

Сажда


«Аллоҳу акбар» деб иккинчи марта саждага борилади. Саждада турган ҳолда уч марта
«Субҳана Роббийал-аъло» дейилади.


Қиёмга туриш


«Аллоҳу акбар» дея иккинчи ракатни ўқиш учун қиёмга турилади. Тураётганда ҳеч нарсага суянилмайди.

Фотиҳа сураси


Алҳамдулиллаҳи роббил ъааламийн (2) Ар-роҳмаанир роҳийм (3) Маалики явмиддийн (4) Иййаака наъбуду ва иййаака настаъийн (5) Иҳдинас-сиротол мустақийм (6) Сиротол-лазийна анъамта ъалайҳим ғойрил мағдзууби ъалайҳим валаззоллийн (7)

1. Меҳрибон ва раҳмли Аллоҳ номи билан бошлайман. 2. Барча мақтов, шукрлар оламларнинг тарбиячиси Аллоҳга бўлсин. 3. У Роҳман ва Роҳийм... 4. У қиёмат кунининг подшоҳи, эгаси. 5. Фақат сенгагина ибодат қиламиз ва фақат сендангина ёрдам сўраймиз. 6. Бизни тўғри йўлга бошлагин. 7. Ўзинг неъмат берганларнинг йўлига (бошлагин), ғазабга дучор бўлганларнинг йўлига эмас, адашганларникига ҳам эмас.

بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ (1) الْحَمْدُ للّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ (2) الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ (3) مَالِكِ يَوْمِ الدِّينِ (4) إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَإِيَّاكَ نَسْتَعِينُ (5) اهدِنَا الصِّرَاطَ المُستَقِيمَ (6) (صِرَاطَ الَّذِينَ أَنعَمتَ عَلَيهِمْ غَيرِ المَغضُوبِ عَلَيهِمْ وَلاَ الضَّالِّينَ (7

Namozda qiyomda turish
Namozda qiyom holati

Наср сураси   Эслатма


Изаа жаа-а-насруллооҳи вал-фатҳ (1) Ва роайтан-наса йадхулууна фии-дийниллааҳи афваажа (2) Фасаббиҳ биҳамди Роббика вастағфирҳу, иннаҳу каана таввааба. (3)

(1) Вақтики, Аллоҳнинг нусрати ва фатҳ келса. (2) Ва одамларнинг Аллоҳнинг динига тўп-тўп бўлиб кираётганини кўрсанг... (3) Вас, Роббингни ҳамд ила поклаб ёд эт ва Ундан мағфират сўра. Албатта, У Тавбаларни Қабул Қилувчидир.

إِذَا جَاء نَصْرُ اللَّهِ وَالْفَتْحُ (1) وَرَأَيْتَ النَّاسَ يَدْخُلُونَ فِي دِينِ اللَّهِ أَفْوَاجًا (2) فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ وَاسْتَغْفِرْهُ إِنَّهُ كَانَ تَوَّابًا (3)

Рукуъ


«Аллоҳу акбар» дея туриб энгашилади. Иккала қўллар билан тизза ушланади. Бунда қўл ва оёқлар букланмаган бўлади. Намозхон орқа гарданини ҳам текис тутиши керак. Бошнинг баландлиги меъёрда ушланади. Оёқ устиларига назар солиб турилади.  Рукуъда турган ҳолда уч марта «Субҳана роббийал-ъазийм» дейилади.

Namozda ruku holati
Namozda qovma holati

Қовма


Рукуъдан қайтиб турилади. Бунда қадни тиклаётган вақтда «Самиъаллоҳу лиман ҳамидаҳ» дейилади. Қовмада турилганда қўллар боғланмасдан, ён томонда тутилади. Шундай туриб «Роббанаа, лакал-ҳамд» дейилади.

Сажда


«Аллоҳу акбар» дея туриб саждага борилади. Бунда дастлаб тиззалар, сўнг қўллар, кейин бурун ва пешона ерга қўйилади. Сажда вақтида қўл тирсаклари ерга ҳам, биқинга ҳам текказилмайди. Оёқ бармоқлари қибла томонга букилади. Саждада турган ҳолда уч марта
«Субҳана Роббийал-аъло» дейилади.


«Аллоҳу акбар» деб айта туриб саждадан бош кўтарилади. Чап оёқ ёнбошлатилиб, устига ўтирилади. Бу вақтда ўнг оёқ кифти тик тутиб турилади, ўнг оёқ бармоқлари букилиб, учлари қиблага қаратилади. Икки қўл кафтлари сонларнинг устига қўйилади. Бармоқлар учлари тизза баробарида тутилади. Назарни кўкракга қаратилади.

Сажда


«Аллоҳу акбар» деб иккинчи марта саждага борилади. Саждада турган ҳолда уч марта
«Субҳана Роббийал-аъло» дейилади.


Қаъда


«Аллоҳу акбар» дея саждадан бош кўтарилиб, қаъдага ўтирилади. Шу ҳолатда ташаҳҳуд ўқилади.

Ташаҳҳуд


Аттаҳиййату лиллаҳи вассолавату ваттоййибат. Ассаламу ъалайка аййуҳан- набиййу ва роҳматуллоҳи вабарокатуҳ. Ассаламу ъалайна ва аълаа ибаадиллааҳис солиҳийн. Ашҳаду аллаа илааҳа иллаллоҳу ва ашҳаду анна Муҳаммадан ъабдуҳу ва росулуҳ.

Барокатли табриклар ва покиза салавотлар Аллоҳ учундир. Эй Набий! Сенга салом, Аллоҳнинг раҳмати ва баракаси бўлсин. Бизларга ва Аллоҳнинг солиҳ бандаларига салом бўлсин. Аллоҳдан ўзга илоҳ йўқ деб гувоҳлик бераман ва албатта, Муҳаммад - Аллоҳнинг Расули деб гувоҳлик бераман

التَّحِيّـاتُ للهِ وَالصَّلَـواتُ والطَّيِّـبات ، السَّلامُ عَلَيـكَ أَيُّهـا النَّبِـيُّ وَرَحْمَـةُ اللهِ وَبَرَكـاتُه ، السَّلامُ عَلَيْـنا وَعَلـى عِبـادِ للهِ الصَّـالِحـين . أَشْـهَدُ أَنْ لا إِلـهَ إِلاّ الله ، وَأَشْـهَدُ أَنَّ مُحَمّـداً عَبْـدُهُ وَرَسـولُه

«Аллоҳу акбар» дея туриб учинчи ракатни ўқиш учун қиём ҳолатига қайтилади. Басмалани айтмасдан Фотиҳа сураси ўқилади.

Фотиҳа сураси


Алҳамдулиллаҳи роббил ъааламийн (2) Ар-роҳмаанир роҳийм (3) Маалики явмиддийн (4) Иййаака наъбуду ва иййаака настаъийн (5) Иҳдинас-сиротол мустақийм (6) Сиротол-лазийна анъамта ъалайҳим ғойрил мағдзууби ъалайҳим валаззоллийн (7)

1. Меҳрибон ва раҳмли Аллоҳ номи билан бошлайман. 2. Барча мақтов, шукрлар оламларнинг тарбиячиси Аллоҳга бўлсин. 3. У Роҳман ва Роҳийм... 4. У қиёмат кунининг подшоҳи, эгаси. 5. Фақат сенгагина ибодат қиламиз ва фақат сендангина ёрдам сўраймиз. 6. Бизни тўғри йўлга бошлагин. 7. Ўзинг неъмат берганларнинг йўлига (бошлагин), ғазабга дучор бўлганларнинг йўлига эмас, адашганларникига ҳам эмас.

بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ (1) الْحَمْدُ للّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ (2) الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ (3) مَالِكِ يَوْمِ الدِّينِ (4) إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَإِيَّاكَ نَسْتَعِينُ (5) اهدِنَا الصِّرَاطَ المُستَقِيمَ (6) (صِرَاطَ الَّذِينَ أَنعَمتَ عَلَيهِمْ غَيرِ المَغضُوبِ عَلَيهِمْ وَلاَ الضَّالِّينَ (7

Namozda qiyomda turish
Namozda qiyom holati

Масад сураси   Эслатма


Таббат йадаа абии лаҳабив-ва табб (1) Маа ағнаа ъанҳу маалуҳу ва маа касаб (2) Сайаслаа наарон заата лаҳаб (3) Вамроатуҳу ҳаммаалатал хатоб (4) Фии жийдиҳа ҳаблуммим-масад (5)

Абу Лаҳабнинг икки қўли ҳалок бўлсин, ҳалок! (1) Унга моли ва қилган касби фойда бермади. (2) У тез фурсатда алангали ўтда куяди. (3) Ва унинг ўтин кўтарган хотини ҳам.

تَبَّتْ يَدَا أَبِي لَهَبٍ وَتَبَّ (1) مَا أَغْنَى عَنْهُ مَالُهُ وَمَا كَسَبَ (2) سَيَصْلَى نَارًا ذَاتَ لَهَبٍ (3) وَامْرَأَتُهُ حَمَّالَةَ الْحَطَبِ (4) فِي جِيدِهَا حَبْلٌ مِّن مَّسَدٍ (5)


«Аллоҳу акбар», деб қўллар қулоқларнинг юмшоғи баробаригача кўтарилади. Кейин яна киндик остига аввалги ҳолатдагидек боғланади. Шу ҳолатда туриб қунут дуоси ўқилади.

Қунут дуоси


«Аллоҳумма! Иннаа настаъийнука ва настағфирука. Ва нуъминубика ва натаваккалу алайка. Ва нусний алайкал хойро куллаҳу. Нашкурука ва лаа накфурук. Ва нахлаъу ва натруку ман йафжурук. Аллоҳумма, иййаака наъбуду ва лака нусоллий ва насжуду ва илайка насъаа ва наҳфиду. Наржуу роҳматака ва нахшаа азаабака. Инна азаабака бил куффаари мулҳиқ»

«Аллоҳим, албатта, биз Сендан ёрдам сўраймиз, Сенга истиғфор айтамиз. Ва Сенга иймон келтирамиз ва Сенга таваккал қиламиз. Ва Сенга шукр келтирамиз, куфр келтирмаймиз. Ким Сенга фожирлик қилса, уни ажратамиз ва тарк қиламиз. Аллоҳим, Сенгагина ибодат қиламиз, Сенгагина намоз ўқиймиз ва сажда қиламиз, Сенгагина интиламиз ва шошиламиз. Ва Сенинг раҳматингни умид қиламиз ва азобингдан қўрқамиз. Албатта, Сенинг ҳақ азобинг кофирларга етгувчидир»

Namozda niyatni til bilan aytish
Namozda qiyomda turish
Namozda ruku holati

Рукуъ


«Аллоҳу акбар» дея туриб энгашилади. Иккала қўллар билан тизза ушланади. Бунда қўл ва оёқлар букланмаган бўлади. Намозхон орқа гарданини ҳам текис тутиши керак. Бошнинг баландлиги меъёрда ушланади. Оёқ устиларига назар солиб турилади.  Рукуъда турган ҳолда уч марта «Субҳана роббийал-ъазийм» дейилади.

Қовма


Рукуъдан қайтиб турилади. Бунда қадни тиклаётган вақтда «Самиъаллоҳу лиман ҳамидаҳ» дейилади. Қовмада турилганда қўллар боғланмасдан, ён томонда тутилади. Шундай туриб «Роббанаа, лакал-ҳамд» дейилади.

Namozda qovma holati

Сажда


«Аллоҳу акбар» дея туриб саждага борилади. Бунда дастлаб тиззалар, сўнг қўллар, кейин бурун ва пешона ерга қўйилади. Сажда вақтида қўл тирсаклари ерга ҳам, биқинга ҳам текказилмайди. Оёқ бармоқлари қибла томонга букилади. Саждада турган ҳолда уч марта
«Субҳана Роббийал-аъло» дейилади.


«Аллоҳу акбар» деб айта туриб саждадан бош кўтарилади. Чап оёқ ёнбошлатилиб, устига ўтирилади. Бу вақтда ўнг оёқ кифти тик тутиб турилади, ўнг оёқ бармоқлари букилиб, учлари қиблага қаратилади. Икки қўл кафтлари сонларнинг устига қўйилади. Бармоқлар учлари тизза баробарида тутилади. Назарни кўкракга қаратилади.

Сажда


«Аллоҳу акбар» деб иккинчи марта саждага борилади. Саждада турган ҳолда уч марта
«Субҳана Роббийал-аъло» дейилади.


Қаъдаи охир


«Аллоҳу акбар» дея саждадан бош кўтарилиб, охирги қаъдага ўтирилади. Шу ҳолатда ташаҳҳуд ўқилади.

Ташаҳҳуд


Аттаҳиййату лиллаҳи вассолавату ваттоййибат. Ассаламу ъалайка аййуҳан- набиййу ва роҳматуллоҳи вабарокатуҳ. Ассаламу ъалайна ва аълаа ибаадиллааҳис солиҳийн. Ашҳаду аллаа илааҳа иллаллоҳу ва ашҳаду анна Муҳаммадан ъабдуҳу ва росулуҳ.

Барокатли табриклар ва покиза салавотлар Аллоҳ учундир. Эй Набий! Сенга салом, Аллоҳнинг раҳмати ва баракаси бўлсин. Бизларга ва Аллоҳнинг солиҳ бандаларига салом бўлсин. Аллоҳдан ўзга илоҳ йўқ деб гувоҳлик бераман ва албатта, Муҳаммад - Аллоҳнинг Расули деб гувоҳлик бераман

التَّحِيّـاتُ للهِ وَالصَّلَـواتُ والطَّيِّـبات ، السَّلامُ عَلَيـكَ أَيُّهـا النَّبِـيُّ وَرَحْمَـةُ اللهِ وَبَرَكـاتُه ، السَّلامُ عَلَيْـنا وَعَلـى عِبـادِ للهِ الصَّـالِحـين . أَشْـهَدُ أَنْ لا إِلـهَ إِلاّ الله ، وَأَشْـهَدُ أَنَّ مُحَمّـداً عَبْـدُهُ وَرَسـولُه

Саловат


Аллоҳумма солли ъалаа Муҳаммадив ва ъалаа али Муҳаммад. Кама соллайта ъалаа Иброҳима ва ъалаа али Иброҳим. Иннака ҳамидум мажид. Аллоҳумма барик ъалаа Муҳаммадив ва ъалаа али Муҳаммад. Кама барокта ъалаа Иброҳима ва ъалаа али Иброҳим. Иннака ҳамидум мажид.

Аллоҳим! Иброҳимга ва Иброҳимнинг аҳли байтларига Ўз раҳматингни нозил қилганингдек, Муҳаммадга ва Муҳаммаднинг оила аъзоларига Ўзингнинг зиёда раҳматларингни нозил қилгин! Албатта, Сен мақталган, улуғланган Зотсан! Аллоҳим! Иброҳимга ва Иброҳимнинг аҳли байтларига Ўз баракангни нозил қилганингдек, Муҳаммадга ва Муҳаммаднинг оила аъзоларига Ўз баракангни нозил қилгин! Албатта, Сен мақталган, улуғланган Зотсан!

اللّهُـمَّ صَلِّ عَلـى مُحمَّـد، وَعَلـى آلِ مُحمَّد، كَمـا صَلَّيـتَ عَلـى إبْراهـيمَ وَعَلـى آلِ إبْراهـيم، إِنَّكَ حَمـيدٌ مَجـيد ، اللّهُـمَّ بارِكْ عَلـى مُحمَّـد، وَعَلـى آلِ مُحمَّـد، كَمـا بارِكْتَ عَلـى إبْراهـيمَ وَعَلـى آلِ إبْراهيم، إِنَّكَ حَمـيدٌ مَجـيد

Дуо


Роббана, аатинаа фид-дуня ҳасанатав ва фил ахироти ҳасанатав вақинаа ъазабан-наар

Роббимиз! Бизларга дунёда ҳам, охиратда ҳам яхшилик бер ва дўзах азобидан асра!

رَبَّنَا آتِنَا فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً وَفِي الْآخِرَةِ حَسَنَةً وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ

Салом


Ўнг томондагилар ва фаришталарни ният қилиб, ўнг тарафга
«Ассалому алайкум ва роҳматуллоҳ» деб салом берилади. Кейин чап тарафдагилар ва фаришталарни ният қилиб, чап тарафга «Ассалому алайкум ва роҳматуллоҳ» деб салом берилади. Шу билан Витр намозининг уч ракат вожиби якунланади.